Basisbegrippen logopedie

Zowel bij het spreken en het verstaan (mondelinge communicatie) als bij het schrijven en het lezen (schriftelijke communicatie) en ook bij visueel-manuele communicatie komt het zenuwstelsel voortdurend tussen. Een aandoening van het zenuwstelsel kan dan ook het communicatiegedrag verstoren. Dit boek is geheel gewijd aan communicatiestoornissen als gevolg van een aandoening van het zenuwstelsel, de zogenaamde neurogene communicatiestoornissen. Na een overzicht van de verschillende oorzaken die kunnen leiden tot neurogene communicatiestoornissen en een korte bespreking van enkele aspecten uit de medische diagnostiek, beschrijft dit boek de kenmerken, het onderzoek en de behandeling van afasie, dysartrie en verbale apraxie. Daarnaast wordt ingegaan op enkele specifieke beelden: communicatiestoornissen na hersentrauma, bij dementie en na een rechterhemisfeerletsel.

Het boek is in de eerste plaats bedoeld voor beginnende studenten in de logopedie, maar kan ook artsen en andere paramedici uit de revalidatiesector interesseren.

De publicatie maakt deel uit van de serie Basisbegrippen logopedie. Deel 2: Communicatiestoornissen. Samen met het eerder verschenen Basisbegrippen logopedie. Deel 1: Logopedie en communicatie biedt deze serie een geïntegreerd overzicht van de logopedie als klinische wetenschap.

JOHN VAN BORSEL is licentiaat in de Germaanse filologie (KU Leuven) en doctor in de Neurolinguïstiek (Vrije Universiteit Brussel). Hij is hoogleraar aan de opleiding logopedische en audiologische wetenschappen van de Universiteit Gent en is tevens verbonden aan de Universidade Veiga de Almeida in Rio de Janeiro (Brazilië). Wetenschappelijk is hij vooral actief op het vlak van spraakstoornissen.