Wat als werken toch niet leuk was?

De positieve psychologie heeft zich in HR vertaald in een aantal trends zoals talentontwikkeling, participatie, zelfsturende teams, het nieuwe werken en werkbaar werk. Begrippen en theorieën waarbij werknemers het gevoel krijgen dat werken altijd leuk moet zijn, dat het perfect kan aansluiten bij hun passie en hobby, dat ze alleen nog zullen doen wat ze graag doen, zelf zullen bepalen waar en wanneer ze het zullen doen en dat het in perfecte harmonie kan met hun privéleven.
De realiteit is echter anders. En dan dreigt er gevaar. Als het enige wat we kennen welbehagen is, dan wordt het bijzonder moeilijk om een onbehaaglijke situatie te verdragen zoals we die onvermijdelijk zullen tegenkomen. Hiermee komen we tot een dreigende paradox in de wereld van HR.
Het boek is aanvankelijk geen goednieuwsshow en een tegengewicht voor alle recente HR-boeken en -theorieën die vooral gebaseerd zijn op de positieve psychologie. Dit betekent niet dat we pessimistisch of conservatief moeten worden. Twee begrippen die zich wellicht zullen opdringen bij het lezen van dit boek en die vaak worden verward met realisme. Met dit boek wil de auteur de boodschap brengen dat we meer realisme aan de dag moeten leggen wanneer het gaat om het motiveren en ondersteunen van medewerkers, en dat we voldoende kritisch moeten blijven ten opzichte van de stortvloed aan hypes.