Chirurgische kroonverlenging

Voor het vervaardigen van restauraties speelt de keuze van het materiaal en de techniek een belangrijke rol. Daarnaast moet rekening worden gehouden met de wisselwerking tussen de weefsels in de mond en de aangebrachte restauratie. De schadelijke effecten van restauraties die slecht aansluiten of te diep onder het tandvlees eindigen, zijn door meerdere onderzoekers aangetoond. Zelfs restauraties met een goede randaansluiting geven plaqueaccumulatie. Als preparatieranden subgingivaal eindigen, lokt dit vaak een ontstekingsreactie van het parodontium uit, omdat de patiënt de subgingivale tandplaque zelf niet of nauwelijks kan verwijderen, met alle gevolgen van dien.

Met de juiste (chirurgische) technieken is een subgingivale restauratierand echter wel mogelijk en zijn er ook voordelen voor deze zgn. (chirurgische) kroonverlenging. Indien behoud van het element mogelijk en wenselijk is, kan de restauratierand door hercontourering van de zachte en harde weefsels of door orthodontische extrusie supragingivaal worden gebracht. De caviteit is daardoor beter te vullen en de restauratie gemakkelijker te reinigen. In sommige gevallen kan het supragingivaal leggen van de caviteit worden bereikt door middel van een gingivectomie. In andere gevallen zal een flapoperatie moeten worden overwogen, waarbij behalve het tandvlees het alveolaire bot wordt aangepast om de preparatierand supragingivaal te leggen.

Na afloop van deze nieuwe aflevering van AccreDidact Tandarts kunt u de aspecten noemen die een rol hebben bij de interacties tussen restauraties en het parodontium. U kunt de belangrijkste indicaties en contra-indicaties noemen voor een chirurgische kroonverlenging en de gebruikelijke chirurgische technieken hiervoor. Ook leert u in klinische situaties de voor- en nadelen van een chirurgische kroonverlenging inschatten en eventuele alternatieven bediscussiëren.

AccreDidact Tandheelkunde

 

AccreDidact is een onafhankelijk nascholingsinstituut met geaccrediteerde nascholingsprogramma’s voor professionals in de gezondheidszorg. AccreDidact Tandartsen is een online concept voor individuele nascholing: kennis wordt aangeboden in eLearning en ter afsluiting getoetst. Cursisten werken in hun eigen besloten deel van de website, hierin staat de toegang tot de eLearning en wordt de toets gemaakt. Direct na het succesvol afsluiten van de toets is de toelichting bij de antwoorden in te zien en is het certificaat beschikbaar.

Een jaargang bestaat uit 4 eLearnings waarbij evidence leidend is voor de inhoud. Er worden heldere doelstellingen geformuleerd die het praktijkgerichte karakter uitdragen. Voor iedere eLearning van 4 punten wordt erkenning door het KRT en accreditatie met het Q?Keurmerk aangevraagd.

Bezoek voor meer informatie over de nascholing de AccreDidact-website.

 

Spiros Paraskevas behaalde in 1993 zijn tandartsdiploma bij de Dental School of the National and Kapodistrian University of Athens. Daarna werkte hij eerst als algemeen practicus. Van 1996 tot 1999 volgde hij de Master of Science Opleiding in de Parodontologie aan de Katholieke Universiteit Nijmegen. Vervolgens was Paraskevas werkzaam in diverse verwijspraktijken in Apeldoorn, Utrecht, Almere en Huizen. Tevens was hij van 1999 tot 2002 docent aan de opleiding tot tandarts-parodontoloog in Nijmegen. In 2006 promoveerde hij in Amsterdam (The effect of mouthrinses and dentifrices on plaque and periodontal diseases). Sinds 2002 is hij als docent verbonden aan de postinitiële vervolgopleiding van de sectie Parodontologie van het Academisch Centrum Tandheelkunde Amsterdam (ACTA). Aldaar verzorgt hij ook het spreekuur van de sectie Parodontologie (Paro-Poli). Daarnaast werkt Paraskevas sinds 2012 in de Verwijspraktijk voor Tandheelkunde Amsterdam. Hij is auteur en medeauteur van diverse wetenschappelijke publicaties.