Vermogensbescherming van kwetsbare meerderjarigen via lastgeving

Door de toenemende vergrijzing in Europa zijn er steeds meer mensen in onze samenleving die op een bepaald moment in hun leven niet langer in staat zijn om hun vermogen zelf en zelfstandig te beheren. Tot voor kort remedieerde men aan deze problematiek met rechterlijke maatregelen zoals het bewind. In dit systeem ligt de bescherming van de kwetsbare meerderjarige grotendeels in handen van de staat.

Sinds de millenniumwissel is de aandacht van nationale wetgevers verschoven naar de persoonlijke autonomie van de kwetsbare meerderjarige. Dit resulteerde in een meer private aanpak van zijn bescherming. Talrijke rechtsstelsels bieden meerderjarigen voortaan de mogelijkheid om via de rechtsfiguur van de lastgeving zelf een regeling te treffen voor het geval zij later wilsonbekwaam zouden worden. Deze buitengerechtelijke en dus minder ingrijpende maatregel heeft voorrang op het bewind.

Dit rechtsvergelijkende onderzoek analyseert en evalueert de figuur van de lastgeving als beschermingsmaatregel in al haar facetten. De auteur neemt de regimes van zes Europese rechtsstelsels onder de loep: België, Duitsland, Engeland & Wales, Frankrijk, Oostenrijk en Zwitserland. Voor elk aspect van de lastgeving gaat de auteur na hoe de verschillende wetgevers de bescherming van de kwetsbare meerderjarige trachten te verzoenen met zijn autonomie. Op kritische en genuanceerde wijze neemt zij daarbij voortdurend stelling in, om uiteindelijk een regime voor te dragen dat beide fundamentele belangen in balans wil brengen.

Door de uitgebreide en overzichtelijke rechtsvergelijking bevat dit boek een schat aan informatie voor academici en practici die vertrouwd willen raken met de maatschappelijk actuele figuur van de lastgeving als beschermingsmaatregel.